Audiometria impedancyjna stanowi jedną z metod audiometrii obiektywnej, bazującą na ocenie właściwości akustycznych ucha środkowego. Badanie polega na pomiarze podatności błony bębenkowej w odpowiedzi na zmiany ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym oraz na rejestracji odruchów mięśnia strzemiączkowego wywoływanych bodźcami akustycznymi. W skład audiometrii impedancyjnej wchodzą dwie główne procedury diagnostyczne: tympanometria, umożliwiająca ocenę funkcji trąbki słuchowej i ruchomości struktur ucha środkowego, oraz pomiar progów odruchów z mięśnia strzemiączkowego, wykorzystywany w różnicowaniu zaburzeń słuchu.
Tympanometria jest badaniem najczęściej zalecanym dla najmłodszych pacjentów, ale nie tylko. Pozwala sprawdzić stan ucha środkowego: , podatność błony na zmianę ciśnienia, stopień ruchomości kosteczek słuchowych.. Wykonuje się je w przypadku problemów natury przewodzeniowej – gdy niedosłuch wywołuje zalegająca wydzielina, stan po zapaleniu ucha środkowego, kłopoty z trąbką słuchową lub inne przyczyny towarzyszące niektórym chorobom uszu. Polega na umieszczeniu w przewodzie słuchowym niewielkiej sondy pomiarowej odpowiedzialnej za zmianę ciśnienia i generację tonu kontrolnego. Pomiar wykonuje się sam i trwa zaledwie kilkanaście sekund, stąd wysoka popularność badania w przypadku najmłodszych pacjentów. Przeciwwskazaniem do badania może być duża bolesność struktur ucha zewnętrznego wywołana np. stanem zapalnym.
Najważniejsze jest, aby uszy były czyste i wolne od zalegającej woskowiny. Nadmiar woskowiny może zakłócić wyniki badania, ponieważ może wpływać na zdolność błony bębenkowej do odpowiedniego reagowania na zmiany ciśnienia. W przypadku podejrzenia, że woskowina może być problemem, zaleca się profesjonalne oczyszczenie uszu przed badaniem.
Stan zdrowia pacjenta: pacjent powinien być zdrowy w dniu badania. Przeziębienie, katar, czy inne infekcje górnych dróg oddechowych mogą wpływać na drożność trąbki Eustachiusza, co również może zakłócić wyniki badania tympanometrii. Jeśli pacjent jest przeziębiony lub ma inne objawy infekcji, warto rozważyć przełożenie badania na inny termin, aby wyniki były jak najbardziej miarodajne
Odruchy strzemiączkowe pozwala na ocenę funkcjonowania mięśnia strzemiączkowego, który odgrywa kluczową rolę w ochronie ucha wewnętrznego przed głośnymi dźwiękami. Jest to zatem pomiar określający, jakie natężenie dźwięku wywołuje odruch obronny układu słuchowego. W przypadku dużych natężeń dochodzi do automatycznego skurczu mięśnia strzemiączkowego odpowiedzialnego za usztywnianie układu przewodzenia dźwięków w uchu środkowym, co w efekcie zabezpiecza nasz organizm przed skutkami narażenia na dźwięki nieprzyjemnie głośne.Badanie odruchy strzemiączkowe polega na pomiarze reakcji mięśnia strzemiączkowego na dźwięki o określonym natężeniu. Proces ten przeprowadza się w warunkach audiometrycznych za pomocą sondy pomiarowej umieszczanej w uchu pacjenta. Słyszalne są dźwięki od średnio głośnych do głośnych. Pomiar wykonuje się sam i trwa ok. 5 minut.
Przed wizytą upewnij się, że Twoje uszy są czyste i nie zalega w nich woskowina. Przeciwwskazaniem do wykonania badania odruchów strzemiączkowych może być także duża nadwrażliwość słuchowa.
